"Bugün size Davut`un kentinde bir kurtarıcı doğdu…En yücelerde Tanrı`ya izzet,yeryüzünde hoşnut olduğu insanlara esenlik olsun" (Luka 2:11-14)

Balangıçta Söz vardı.Söz Tanrı'daydı ve Söz Tanrı'ydı…Yaşam O'ndaydı ve yaşam insanların ışığıydı (Yuhanna 1:4)

Görüldüğü gibi, Tanrı, Söz'dü.Ve "her şey O'nun aracılığıyla var olmasına rağmen "Bu Söz, yaratılan dünya ve insan için erişilmez ve algılanmaz bir olgudaydı.Biz Hristiyanların düşünce ve ruhlarımızla her yıl kutladığımız "Yaldo" Noel Bayramı, İsa Mesih'in doğaüstü "Doğuş"uyla, o erişilmezliğin erişilir, ve o algılanmazlığın -ruhani anlamda- algılanır kılındığı yüce ve görkemli bir gündür. Çünkü Baba Allah, Söz'ü insan şeklinde dünyaya göndererek, kendisine özgü özellikleri, kendi bildiğini ve kendisinde olanları dünyaya açıkladı. Açıkladı ki, daha önce görünemez olanları görebilsin ve kurtulabilsin.

İşte Söz"ün tenleşmesinin bir anısı olarak kutlamakta olduğumuz bu "Bayram", aslında günahın ve köleliğin boyunduruğu altında inleyen bizlerin,"Tanrı'nın Oğulları" gibi yüce bir statüye kavuşmuş olmamızın bir sevincidir. Özlenen özgürlüğe kavuşmamızın içsel bir yansımasıdır. Söz'ün (yani Mesih'in) Meryemana'dan -günah hariç her şeyiyle bizim gibi- doğması, insanlararası eşitliğin (Galat 3:27-28) sağlandığı ve ilahi adaletin tecelli ettiği mübarek bir gün ve insanlık tarihinde bir dönüm noktasıdır.

İnsanlararası ayrılıkları ortadan kaldıracak "eşitlik ve sevgi dinamiti" 2002 yıl önce, yoksulluğumuzu ve yoksunluğumuzu giyinerek zenginleşmemizi sağlayan İsa Mesih'in bu doğuşuyla patlatılmış olmasına karşın, bunun hala istenilen düzeyde kökleşmemiş olması, verilen mesajın yeteri kadar algılanmamış ve içselleştirilmemiş olmasından kaynaklanıyor.
Kötülüğün kol gezdiği Eski Ahit dünyasında "doğruyu ve iyiliği" inan yaşamında olanaklı kılmak için, sevgi inayet temeline dayanan "bağışlayıcı ve özverili" yeni bir "Ahit'e" ihtiyaç duyulmaktaydı. Başkaları için doğmak gibi, derin bir anlam taşıyan Söz"ün (yani İsa Mesih'in) Doğuş'u, bu bağlamda Yeni Ahit başlangıcıdır. Hiç kimse Babamız Adem'in işlediği suçtan arınmış olmadığından, O herkesin kurtuluşu için doğdu. Bu Doğuş Süryanilerin Güneşi Aziz Mor Afrem (303-373)in düşüncesinde şöyle anlam bulmaktadır."Hiç kimse üstündeki Gerçek'e bakmaması için, açtığı kanatlarıyla günah her şeyi örttüğü bir sırada ,GERÇEK rahime inerek , doğuşuyla günahın aldatıcılığını dağıttı."

İnsanı aydınlatan gerçek Işık'ın görünmemesini perdeleyen bu günah, bir başka anlamda Tanrı ve insan "sevgisizliğinin" dallanıp budaklanmasıydı. Bir kara bulut gibi insanı karartan bu temel "sevgisizlik" etkeni, iç dünyasında büyük yozlaşmalar, eksiklikler, uçurumlar ve tahribatlar yarattığı bir esnada, İsa Mesih'in doğuşuyla Tanrı, kendisine -yani insana-sahip çıkıyori. Bu olay, insani akılla algılanmayacak kadar, büyük bir lütuftur.Bu lütuf Aziz Pavlus'un bir mektubunda "O'nun yoksulluğuyla siz zengin olsanız diye, zengin olduğu halde sizin uğrunuza yoksul oldu" (2.Kor.8:9) şeklinde anlam kazanmaktadır. Aziz Pavlus'tan esinlenerek,bu lütufun esrarengiz gerçeğini ve anlamını, Kapadokya Episkoposu Nazianzlı Aziz Grigorius(329-390) şöyle açıklamaktadır,"Tanrı, insanlığa sahip çıkmakla aralarında ayrı olan iki gerçeği, yani insan doğasını ve tanrısal doğayı birleştirerek insanlığı tamamladı.. Biri insanlığı verdi, diğeri aldı."

Günahla birlikte Tanrı inayetini yitiren insanlık, büyük bir sevgisizliğin cenderesi içinde itilip kakılırken, insan şekline bürünen yüce bir anlayışla, yeniden sevgisine, umuduna ve esenliğine kavuşmuş oldu. İşte bu barışçı ve paylaşımcı özellikleri nedeniyle, bütün Hıristiyanlık alemi, bu günü,büyük ama kutsal bir coşku içinde kutlamaktadır."Çünkü Tanrı'nın bütün insanlara kurtuluş sağlayan lütfu ortaya çıkmıştır."

Bugün, biz insanların ölümsüzlüğün şefkatli ve yumuşak kollarında kucaklandığı olağanüstü ama ilahi bir gündür. Bu dünyada sağduyulu, doğru ve iyilik yolunda bir yaşam tarzını devam ettirebilmemiz için, paklığımızı bulandıracak her türlü etkene karşı mütevazi bir uyanıkla karşı koyarken, sevincimizi başkalarının yararını gözeten işlerle pekiştirmemizi öğreten bir gündür.
Bugün, temiz ahlaklı, ilahi buyruğa ve insani kültüre yakışan bir erdem yolunda yürüyebilmemiz için yüreklerimizin kapısını çalan bu anlayışın sevgisiyle ruhlarımızı yeniden yapılandırırken, onun işleviyle,duyularımızı dış uyaranlara karşı temiz ve dirençli kılabilmeyi formülleştiren barış ve uzlaşma günüdür.

Bugün, sosyal hayatımızın bir anlam kazanması için ,"Emanuel'in" "hizmet edilmeye değil hizmet etmeye geldim"(Matta 20-28) anlayışını ilke edinerek, ayrım gözetmeksizin, tutarlı ve içten bir biçimde herkese ama herkese sevgiyle hizmet etmeyi olanaklı kılan, alçakgönüllüğün en kutsal günüdür.

Bizleri Tanrısal Sevgi ile buluşturan Noel Bayramı'nın anlamı yalnızca dünyevi yaşamla değerlendirilebilecek sınırlı bir anlam ve gün değil. Ölüm ve ölüm ötesi değerlerde varlığı yaşatabilen ve sosyal hayatı güzelleştiren niteliksel bütün anlayışları da özünde barındıran tek anlam ve yüce bir gündür.
Bugün, sosyal anlamda cennet bir dünyada yaşamanın, ancak içsel dünyalarımızı cennete dönüştürmekle mümkün olduğunu öğreten, insani ve ruhani duyarlılıkları yüksek bir gündür. Bir başka ismi sevgi olan bu yüksek duyarlılıkların, değerlerin yolu, dar ve engebeli oluşu, insani tekamülü sağlayacak pratiklerin aksak yürümesine neden oluyor. Çünkü tekamül bilgiyi, bilgi ise büyük sorumluluk gerektiriyor. İşte bunun için bugünün hazzı ve derin ruhani anlamları, sorumluluk bilincimizi artırmak gibi önemli bir işleve sahiptir. İnsanlararası ilişkiler ve bütün iletişimler, söz konusu sevginin ve duyarlılıkların ölçütlerine göre şekillenmesi halinde, hiçbir etken insani tekamülün önünü kesemez. Beceri ve içsel yetenekleriyle bu tekamülü gerçekleştirebilen,bilgi ve sorumluluğuyla bu tekamülün bir gereği olarak insani hizmet yörüngesine girebilen insanlara ne mutlu!
Bu ruhsal duygularla ,Süryanilerin ve bütün Hristiyan kardeşlerimizin "Yaldo" Noel Bayramını bütün içtenliğimle kutluyor, bu bayramın bizleri huzur ve engin bir mutluluğun doyumsuzluğuyla kutsamasını niyaz ediyorum. Ruhani ve fiziksel yapımızın payandası olan "Tanrı ve İnsan Sevgisi"nin közünü, içsel ve canlı bir aleve dönüştürecek körüğün herkese bağışlamasını diliyorum.

Bayram mesajının, ruhlarımıza girebilmesi, duygu ve davranışlarımıza işlemesi için "Tanrı ve İnsan Sevgisinin" bütün değerlerini yüreklerimizin kundağına sarabilme gücüne ve duyarlılığına sahip olmamız gerekiyor.Bunun yolu da İsa Mesih'in öğretisini özümsemekten ve "sevgisini" dolu dolu yaşamaktan geçer. Ancak o zaman insani yürekler merhametle dolar. Ancak o zaman acıma, barış, kardeşlik, uzlaşma ve hoşgörü kültürü gibi insani hasletler hayata egemen olur. Çünkü insanları aynı görüşte ve aynı hareket içinde buluşturabilen tek duygu var. O da, Tanrı'nın yeryüzünde bir yansıması olan "sevgi" duygusudur. Sosyal bir olgu görünümündeki ruhani mevsimlerin amacı, her şeye rağmen, karşılıklı iletişimler içinde bir bütünleşmeyi gerektiren "sevgi" olayının, insanlar arasında kökleşmesini sağlamaktır. Olaylara sevgi gözüyle bakmak, önyargılardan ve olumsuz koşullanmaların etkisinden sıyrılmak demektir. Sevgi,farklılıkları, farkı yorumlamayı öğretir. Sevgi, egosal baskılardan kaçıp "genelin" yararını gözeten birlikteliklere ve paylaşımlara yöneliştir. Monologların kısır döngüsünden kaçıp diyalogları kucaklamaktır.Unutulmamalıdır ki, yaşam, sevgi içinde mutlu olmak ve mutlu etmek eyleminden başka bir şey değil.

Sevgi ve mutluluk dolu bir yıl niyazıyla, saygılar sunuyorum.