Her ölüm erkendir. Fakat sevgili Süryani kardeşim Albert’in ölümü gerçekten erken oldu.  60 yaşında, hayata doyamadan, yarattığı eserlerin mutluluğunu yaşayamadan erkenden aramızdan ayrıldı. Ruhu şad, mekânı cennet, devri daim olsun! Kızlarının, ayrıldığı eşinin, sevenlerinin başı sağ olsun!

Aloho mhasele!
Dukdhe huyo bi melkudho!
Rişo basimo!

2009’da ‘Anadolu’nun Evlatları’nda yayınladığım bu sözler onun son arzularıdır:
“Ben barıştan, dostluktan, kardeşlikten yanayım. Barış ve kardeşlik karşılıklı saygı, karşılıklı güvenden geçer. Ben Türk dostlarımı anlamaya çalışıyorum. Türkler de beni Midyatlı bir Süryani olarak görebilmeli ve kendilerini Süryanilerin yerine koyabilmeli.
Annem Mary Ermeni, babam İsa Süryani idi. Annem Mary idi, bir Müslümanla evlendi Semra oldu.
Üvey kardeşlerim Türk ve Müslüman oldular.

Benim adım Albert, soyadım Sevinç. Adım Süryani, soyadım Türk!

Bu kadar çelişki, bu kadar çarpıklık dünyanın başka neresinde var?

Türk soyadı ile tanındığım için Almanya’daki ticari hayatımda çeşitli zorluklara karşılaştım. Soyadımı değiştirebilirdim. Değiştirmedim. Ben bu ad ve soyadla şekillendim. İstiyorum ki kendi adımla barışık olabileyim.

Artık huzur içinde yaşamak; çocuklarıma, aileme mutlu ve güvenli bir gelecek sunabilmek istiyorum. Benim başıma gelenler kimsenin, düşmanlarımın bile başına gelmesin!”

Bardağı taşıran damla
Albert Sevinç Hadodo ile Seninle Güler Yüreğim adlı belgesel romanımın, 14 Şubat 2001’de Köln Ermeni Cemaati&rsqu...
devamı için tıklayınız